حرفای عجیب نزن خداحکمت های بزرگ نگو
تمام وجودم توست ازبعد هنری ات!
من تورا بی بهانه میابمپس توهمبی بهانه به من لبخند بزن!
زمین این دل وقفی بود از اولمراشرمنده نکن از رهگذر ها الهه ها
مرا نترسان از مرگکه من بهشت را درتو دیده امونیستی ام راهم!
تمام این کتاب ها همآبنبات چوبی کودک بهانه گیر عقل ست!!!وگرنهمن همان امی شوریده ام!همان که خودت ساختی