سفارش تبلیغ
صبا ویژن

دریچه
لینک دوستان

ما را ببخش

برای خاطر تمام ریگ هایی که به کفش داشته ایم و راه رسیدمان به تو را ناهموار میکرد

                                                                               برای وهم خوب بودنمان حتی...


[ یکشنبه 90/3/29 ] [ 7:56 عصر ] [ صحرا ]

یه کوله درد


و یه لبخند،سکوت


تمام چیزی بود که سرسختانه با بستنی هایمان میبلعیدیم!

 

..از همان اولین آگاهی

              
           که از نگاه  قهوه ای رنگ روشنی ،میهمان بساط بغض  های شبانه ام میشد                                                                                           

-شب هایی که خلوت من بود با حجم غریبی که دنباله اش را در زمین به یادگار گذارده بود-

                                                                                      تمام بستنی هایم طعم قهوه گرفت!!


                      

                          

   پ ن :مجازات قلمی که رسالت بر زمین گذاشته زبان را به دوش نمیکشد چیست؟! تو میدانی؟


[ دوشنبه 90/3/23 ] [ 8:20 عصر ] [ صحرا ]

نبض پریدن دوید

 در سرخی پر هایی که ترک خورده است
                                                   و کویری...


            ...به ژرفای کبود یک نگاه
                                              و یک گناه!

مرشدی از راه رسید و گفت:

                         دو پاشکسته و پرواز؟!


[ جمعه 90/3/20 ] [ 8:51 عصر ] [ صحرا ]

چه تنهایی محزونی..

و آن ساقی که جام جان هاتان از شراب هستی اش پر میشود گه گاه

تمام هستی اش خالی است از  آن نور چشمی

که قلبش را ببیند

          و نه جامش را،نه دستش را..





چه تنهایی محزونی است بر ساقی


که در میخانه هم کرسی بر او ننگ است


                                                 دلتنگ است...


[ جمعه 90/3/13 ] [ 12:8 عصر ] [ صحرا ]

گلادیاتور

پرت میشود به میدان جنگ

چشم که باز میکند کرم های پهن های کف گود هم نیشخندمیزنند...

                                                                     به خونی که بر بازوانش روان شده


به سمت دروازه که میرود

هنوز نمیداند الفبای باختن را

زمین زدن را

در پهنای یک مبارزه اجباری!!

                 عکـس فیلم گلادیاتور Gladiator با بازی راسل کرو


[ یکشنبه 90/3/8 ] [ 10:25 صبح ] [ صحرا ]

یه فضای تاریکه با حداقل امکانات لازم برای زیستن
یک وجود تازه
آره!یه آدمی زاده

صدای یک شیون تمام بخش رو پر میکنه

باز هم درد

....دردی که یک مادربه جون میخره
و در ازاش یک تکه روح خدا رو به زمین میاره


..باز هم صدای گریه بلند میشه !!

خواهرش زیر لب میگه:طفلکی هنوز با این دنیا غریبیش میکنه!
                                                            
                                                                     هنوز هم...

و چشم های سرخش سوسوهای نور خدا رو نشونه میرن

       
                          وقتی که تمام چراغ های شهر خاموشه!!

 پ ن: این متن رو روز ها قبل نوشته بودم..فردا تولد نیرواناست .فقط می تونم بگم....تولدت مبارک!


[ چهارشنبه 90/3/4 ] [ 8:7 عصر ] [ صحرا ]

دنیا دنیای قالب هاست
 
قالب هایی که میزبان خیال میشوند...

انسان هایی که کامل مینمایند
 
و هر بار که حجم طبل مانندشان فرو میریزد

و هربار که پوسته ای شکسته میشود


                                        ...بازقلبی آشفته است



       خاکستری در باد می پراکند


                        ققنوس این بار نه از آتش


که از شکافت دردناک پیله یک اندیشه زاده میشود
                    
                                        

                                         ...و این آغاز قهرمان توست
                      
                                                                عاشق جان سوخته!!


[ سه شنبه 90/3/3 ] [ 1:4 عصر ] [ صحرا ]

 


به خاطر آدم نبودنتان
          خدا شاید بخشیدتان... من و چشم های کم سویی که به تلالو انسایت روشن نشده برای همیشه نیمه باز میماند...

                                                                                                         نخواهم بخشیدتان! نخواهم بخشید...

 در عزاداری لحظه هایی که بی تو گذشت


                             چند خاطره ات را خیرات طعنه های دیگران کنم؟


[ یکشنبه 90/3/1 ] [ 10:51 صبح ] [ صحرا ]

 

 

تمام حادثه تنها باختن است و بس


تمام رسیدن ها جان میبازند

 وقتی کهدر پایان راه 

دستانم از حجم نورانی دست های بزرگت تهی است.


 

زیباترین آدم ها نرسیدن را نشانم دادند


                            کاش تو رسیدن را





                                   خدایا
       
                                           خدایا!!!

 

تو

 

 باختی
       تو باختی

بت ساختی، بت ساختی

    دامن بتت به سرچشمه ی هوش تو رنگین بود

                      با همین دست هایی که به روزن نور نرسید

هی ساختی..  پرداختی

دستت به منشا نور اگر نمیرسید

نفرین به تو!!! دیگر چرا بت ساختی؟


 بت شکنم!

                   تو باختی...

                     تو باختی

                          بت ساختی، بت ساختی!!!

...........................................................................................................................

 

منم و دروازه هایی که گشوده میشوند

به هیچستان جان ها


منم و


فریاد هایی که تبعید میشوند

به نا کجا آباد آگاهی من

                  تنها من!

 


[ سه شنبه 90/2/20 ] [ 6:35 عصر ] [ صحرا ]
.

به نام حضرت حق

 هبوط


...و بزرگی میگفت:

رد پای ناگهانی عشق را

در نقطه نقطه ی عمرکوتاهت جست و جو کن!

ومن آهسته پرسیدم:
در بهشت هم؟!
 
دوباره آدم؟
 دوباره حوا...

و شروع افسانه ی طعم گس یک سیب؟!!!

دوباره انسان
.

.

.

.
          


دوباره من


وخاکستر شدن

تنها در انعکاس سرخی یک سیب!

 


دوباره هبوط!!!

و هر روز و هر روز یک نفس عمیق

و پر خالی کردن شش ها

وشاید سرکشیدن یک پارچ آب سرد

شاید که پربکشد از ریه ها

هوایش

بویش..
چند بار قسم بخورم که سیب نخورده ام حوا؟!

من چه میدانم که چرا درسینه ام سیب میتپد؟


و میدود در تمام رگ  هایم

 


            نه تو چه  میدانی؟!


                         

                         

        


[ جمعه 90/2/16 ] [ 9:33 عصر ] [ صحرا ]
   1   2      >
درباره وبلاگ

و هدفونی که ذوب میشود ازحرارت تنی که بار دار احساس است... شعر ها ونوشته ها مال خودمه! انتقاداتتون رو قورت ندین،بگیــــــــــــن! کــــپی هم حلاله عین شیر مادر!
برچسب‌ها وب

اکیپ دوست داران سید علی ضیاء